زنـــــــــــــــــــدگی زیبــــــــــــــاست 

اگـــــــــــــــــــر زشتی ها را از دلهایمان بزدائیم

زنــــــــــــــــــــدگی زیبـــــــــــــاست

اگـــــــــــــــــــر نگاهمان زیبا باشد

زنـــــــــــــــــــــــدگی زیباست 

اگــــــــــــــــــــــــر مهربان باشیم

زنــــــــــــــــــــــدگی زیباست 

اگــــــــــــــــــــــر عاشق باشیم

اگـــــــــــــــــــــــــر سرمارا فراموش کنیم

اگــــــــــــــــــــــرپاییــــــــــــــــزرا بــــــــــــــــاور کنیم

سرم را بر شــــــــــانه دلتنگــــــــــــــــی مــــــــــی نهـم

با او در جـــــاده خـــــــــاطرات قدم مــــــــی گذارم

 دســــــتانم گیســــــوان پریشــــــــان مـــــاه را نـــــــوازش مــــــــــی کنند

لبهـــــــــــــــــــــایم همصــــــــدا با نســــــــــیم لالایی مــــــــی خوانند

 چقـــــــدر با شکـــــــوه بود لحظــــــــــه ای که مـــــــــــاه به پیشـــــــوازخورشــــــید مــــــــی رفت...

ســـــــــــــلام آینــــــــــــــــــــــده

آن زمان که از پشت دیـــــــــــــوار تنهـــــــــــــــایی به تو چشم می دوزم

دیگر در برق چشــــــــــــــمانم مهـــــــــــــربانی را نخواهی دید

دلتــــــــــــــــنگی هایم را چـــــــــــــاره نبودی

 چه سخت است نــــــــــــــــگاهی را از پشت

شیشه ســــــــــــرد کدورت پاسخ گفتن

شمارو به دیدن  عکسهایی از غذاهایی خلاقانه واشتها برانگیز دعــــــــــوت میکنم

بـــــــــــــرای زندگــــــــــــــــــــی کردن بهــــــــــــانه بودنم هســــــــــــتی

چشــــــــــــــــــــمانم تا اوج

بودنهــــــــــــــا

آسمانـــــــــــــــها

کهکشانهــــــــــــــا

تنهـــــــــــــــــا تورا دیدند

.

.

ترکــــــــــــــم نکن

محــــــــبتهای من ارزانـــــــــــــــــــی 

دســـــــــــــــتان گــــــــــــرم تو

مــــــــــــــــــرا باور کن

آخـــــــــــــــــــــر

من آنجـــــــــــــا زندگــــــــــــــی کردم

درسایه چشمهـــــــــای تو مـــــــــــــــــی توان به آفتاب رسید

 مـــــــــــــــی توان درستاره های دنبــــــــــــــاله دار تکــــــــــــــــرار شد

درسایه نــــــــــــــگاه تو

مــــــــــــی توان زشــــــــب گریخت پـــــــــــــگاه شد

اینجـــــــــــــا

 دیگر دختران کولی از آینـــــــــــده مبهم دســــــــتانم خبر نمی دهند

حتــــــــــــــــــــــــی لبو فروش دوره گرد هم

ســـــــــــــــادگی را درتنــــــــــــور لبوهایش سوزاند

افســـــــــــــــوس که احساس را به آتش کشــــــــــــــیدند...

مــــــــــــــــرگ باورهـــــــــــــایم زود بود 

چــــــــــــــــــرا...؟ 

رنگ دلواپسی های سرد نگـــــــــــــاهم

همه جارا پر کرده است

وامــــــــــروز

درکوچه های خالی از عاطفه

 به امتداد یک عشـــــــــــق می نگـــــــــرم

ومرور میکنم لحظــــــــــه های اولین دیدار را

آنجــــــــــــا که توسیب را به من دادی

 ومن ندانستم که چطـــــــــــور

از دســـــــــــتانم بر زمین غلطید

سهــــــــــــم عبــــــــــور من از غصه ها

تنهــــــــــانگاهی خالی از احساس بود

چقدر غمـــــــــــگین بودم

وقتـــــــــــی قبیله آواز کوچ را می خواند

کاش قطره اشــــــــــــکم را می دیدند

که بدرقــــــــــــه راهشان ساختـــــــــــم

وامــــــــــــا امروز من یاد گـــــــــــــرفته ام

 همه چیز را یــــــــــــــــاد گرفته ام!